คำคม...ชีวิตการทำงาน

ถ้าคุณเลือกทำงาน คุณจะประสบความสำเร็จ
ถ้าคุณไม่ คุณจะล้มเหลว


ถ้าคุณละเลยงานของคุณ คุณก็จะไม่ชอบมัน
ถ้าคุณมีความสุขกับมัน คุณก็จะทำมันได้ดี
ถ้าคุณร่วมกลุ่มสมัครพรรคพวกกลุ่มเล็กๆ คุณก็จะพอใจกับตัวเอง
ถ้าคุณมีเพื่อนฝูงมากหน้าหลายตา คุณน่าสนใจ


ถ้าคุณนินทา คุณก็จะได้รับการดูถูกใส่ร้ายป้ายสี
ถ้าคุณประพฤติดี คุณจะได้รับความนับถือ
ถ้าคุณเหยียบย่ำภูมิปัญญา ผู้คนก็จะเหยียบย่ำคุณ
ถ้าคุณแสวงหาภูมิปัญญา ผู้คนก็จะเสาะแสวงหาคุณ


ถ้าคุณมีท่าทางเบื่อหน่าย คุณก็จะน่าเบื่อ
ถ้าคุณสำแดงความมีชีวิตชีวา คุณก็จะเป็นคนกระฉับกระเฉง
ถ้าคุณใช้เวลากับการอ่าน การพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและ
คิดพิจารณา สรรพสิ่งที่สำคัญ คุณก็จะเป็นคนที่มีความรู้มาก


ถ้าคุณต้องการประสบความสำเร็จในโลกนี้ ในขณะที่ก้าวเดินไปในชีวิต
คุณต้องสร้างโอกาสของตัวเองขึ้นมา อย่าเป็นคนที่รอให้มีคลื่นลูกที่ 7
พัดพา ตัวเองเข้าไปหาฝั่งที่แห้งสนิท เต็มไปด้วยโอกาสงาม
จะพบว่า เขาจะต้องรอนานทีเดียว กว่าจะเจอคลื่นลูกที่ 7 นั่น


ในเมื่อเราปักใจเลือกที่จะเดินไปตามทางที่ขรุขระกว่าหนทางทั่วไปเสียแล้ว เราก็ควรเตรียมตัวเตรียมใจ ไว้พบกับอุปสรรคขวากหนามบ้าง ...เมื่อคาดการณ์และทำใจไว้ล่วงหน้าแล้ว ความเจ็บปวดที่จะได้รับหากเราก้าวพลาดพลั้งไป ก็จะเหลือเพียงอาการแสบๆคันๆไม่มากจนเกินทน


ใคร่ครวญต้องซ้ำๆ ลงมือทำต้องรวดเร็ว


การเริ่มต้น ควรเลือกสิ่งที่ใกล้ตัว และเลือกในสิ่งที่ตนเชื่อ ...ขอให้เรามีความตั้งใจแน่วแน่เสียอย่าง ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่เป็นไปไม่ได้


(สำคํญยิ่ง) จงตั้งมั่นอยู่ในค่านิยมของตน มิใช่ตามการเปลี่ยนแปลงของสังคม..ยิ่งสังคมไทยดูอย่างไร ก็หนีไม่พ้นระบบศักดินา หรือการแบ่งชนชั้น แบ่งพรรค พวก ดูถูกคนด้อย ยกย่องคนรวย ..จึงยากมากกที่คนชั้นล่างจะลุกขึ้นลืมตาอ้าปากได้


ไม่ฟุ่มเฟือย ไม่ฟุ้งเฟ้อ เราต้องเตือนตนอยู่เสมอ ว่าเราต้องไม่อยากได้ อยากมี เพราะเหตุนี้ คนชั้นกลางส่วนใหญ่ที่อยู่ในสังคมเมือง จึงใช้ชีวิตเกินพอดี นิยมบัตรเครดิต บริโภคสินค้านำเข้า เพียงเพราะกลัวสังคมประนาม อาจเพราะสังคมไทยยกย่องพวกมีเงิน มากกว่าผู้ทำดี ผิดกับตะวันตก (เมืองนอก ไม่เห็นจะมีใครสนใจ ว่าเราขับรถอะไร เสื้อผ้ามียี่ห้อไหม งานทุกงานล้วนมีเกียรติเท่าเทียม แต่พอมาอยู่เมืองไทย ถ้าเราไม่มีจิตยึดมั่น และมีความมั่นคง มีความเชื่อ ความศรัทธา ในตนมากพอ ความคิดเดิมอาจถูกสังคมทำให้เปลี่ยนแปลง จากรถจิ๊ป เล็กๆ ต้องเปลี่ยนเป็น BMW ตามฐานะและเพื่อหน้าตาทางสังคม ถ้าเราไม่มีรายได้เกินพอสำหรับทรัพย์สินเทียมเช่นรถ :ก็ต้องมาผ่อนค่างวดกันอ่วมหลายปี...เราก็ต้องรู้จักประมาณตน รู้เป้าหมายและจุดยืนของตน (อดเปรี้ยวไว้กินหวาน) แม้น้ำน้อยจะแพ้ไฟ แต่ใช่ว่าเราจะเป็นเช่นนั้นนี่